Blog 1: Hoe zit het nu: moet de rookafvoer wel of niet vervangen worden bij verketeling?
Blog geschreven door Henk Bruining, Regulation & Innovation Manager M&G Group
Via contacten uit de markt ervaar ik dat er vragen zijn over het vervangen van de rookgasafvoer. De vraag is dan meestal: kan de oude afvoer blijven zitten, of in ieder geval kan het deel waar ik lastig bij kan? Hier zit met name het probleem: waar ik niet of lastig bij kan. Ik wil in deze blog vertellen hoe we in Nederland om zouden moeten gaan met verantwoordelijkheden ten aanzien van de gasinstallatie en specifiek de rookgasafvoer. En dan natuurlijk de vraag: blijft de installatie veilig werken nadat de nieuwe ketel is geplaatst en de monteur de deur achter zich dicht heeft gedaan?
Het rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) over CO-ongevallen heeft duidelijke conclusies, onder andere:
- Rookgasafvoersystemen worden soms onzorgvuldig gemonteerd.
- De gevolgen van de problemen zijn heel geniepig, omdat de diagnose van een CO-vergiftiging heel lastig te stellen is.
In deze laatste conclusie sluipt het gevaar als de rookgasafvoer na verketeling blijft zitten. Immers, afvoermateriaal slijt, net als onderdelen in een ketel of auto, en kan lekkage gaan vertonen.
Even een intermezzo naar regelgeving
Rookgasafvoer-systemen moeten voldoen aan de verplichte Europese CE-eisen. Een voorbeeld is het voldoen aan duurzame rookgasdichtheid. Hiervoor worden duurtesten gedaan onder gesimuleerde, versnelde omstandigheden. De basis is een verwachte levensduur die gelijk is aan die van een gastoestel. Deze wordt gesteld op 15 tot 20 jaar. Tijdens de duurtest worden agressievere rookgassen gebruikt met een verhoogde temperatuur. Hiermee wordt een belasting gesimuleerd die een ketel gedurende zijn levensduur aanbiedt aan het afvoersysteem.
Een ketting is niet sterker dan de zwakste schakel. Een afdichtring is zo’n zwakke schakel. In Nederlands kan de installateur de NPR 3378-45 raadplegen om te weten hoe hij om moet gaan met het afvoermateriaal bij vervanging van de ketel. Hierin kan hij de simpele hoofdregel lezen: is de ketel versleten, dan is ook het afvoermateriaal versleten. Dus beide vervangen. Tot zo ver het uitstapje naar de regelgeving.
Echter, er zijn in de praktijk altijd lastige vragen
1. Wat te doen met het afvoermateriaal als de ketel na bv 7 jaar vervangen wordt?
2. Wat te doen met afvoermateriaal dat lastig te bereiken en te inspecteren is?
3. Wat te doen met afvoermateriaal tijdens ketelvervanging dat ogenschijnlijk minder belast wordt door bijmenging met ventilatielucht.
4. Wat te doen met een collectief afvoersysteem als er één ketel vervangen moet worden.
Om goed in te gaan op deze vragen is het van belang om te weten wie verantwoordelijk is voor welk deelgebied. We willen een beheerste veiligheid. In het volgende overzicht zijn de taken en verantwoordelijkheden samengevat:
Oorspronkelijke fabrikant: Maken afvoersysteem volgens CE en verzorgt de juiste documentatie, zoals handleidingen.
Adviseur tijdens ketelvervanging: Inspectie, rapportage, ontwerp en opstellen stuklijst.
Installateur: Montage, controle en daarna overdracht aan bewoner en/of opdrachtgever.
Eigenaar systeem: VVE/coöperatie: Plicht tot zorg en toezicht en opzetten en uitvoeren van een Meer Jarig OnderhoudsPlan (MJOP).
Bewoner/eigenaar: Laten uitvoeren van onderhoud en/of meldingsplicht aan de VVE/gebouweigenaar indien van toepassing.
Op basis van deze verdeling van taken en verantwoordelijkheden is het voor iedereen in principe duidelijk wat er van hem verwacht mag worden. In de praktijk liggen de grenzen vaak niet zo duidelijk en is er ruimte voor interpretatieverschillen. De accountmanagers van Burgerhout kunnen hier een adviserende rol vervullen om tot de juiste en veilige oplossing te komen. Ook verzorgt Burgerhout technische trainingen om het kennisniveau van installateurs verder te verhogen. Daarnaast kunt U terecht op www.burgerhout.nl voor aanvullende technische informatie.
Tot slot: het feit of ik ergens lastig bij kan is geen argument om een onderdeel te laten zitten.